Masalsı..

   Yine ismini hatırlayamadığım bir film gözlerimde canlanıverdi gece uykuya dalmayı beklerken. İzlediğim ve beğendiğim her filmin ismini hatırlayabilmeyi isterdim.


   Yaşlı bir adam yüzündeki gülümseme ile hayata rengarenk bakıyor hasta yatağında. Yanındaki ilgiyle kendisini dinleyen torununa hatıralarını anlatıyor. Film de ara ara o hatıralar üzerinde dönüyor. Anlattıkları gerçek üstü şeyler. Çocukluğundan başlayarak hayatını anlatıyor torununa. Aşık olduğu kızı elde etmek için nasıl okulun belalı çocuğuna kafa tutup da yumruk yediğini anlatarak başlıyor belki de...  Sonra o kızla evleniyor. pazarlama işine giriyor.. Ve hayat hikayesi böylece başlıyor. Eşinin çok istediği pembe panjurlu ev... Hayalleri.
      Savaş çıkınca savaşa gönüllü gidiyor. Ve buradan sonra olağan üstü olaylar ve olağan üstü karakterler hayatına giriyor. Torununa bir masal anlatır gibi anlatıyor her şeyi.. Savaşta esir düşmesi. Kaçması.. Kaçarken yardım aldığı dansçı ikiz kızlar. Ve şimdi hatırlayamadığım pek çok masalsı kahramanlar ve maceralar..
   Torunu kendisini ilgi ile dinlerken rahatsızlık duyan birisi var. Oğlu..  Oğlu çocukluğunda kendisini aynı hayranlıkla dinlermiş. Babasını o zamanlar kahramanı olarak görürmüş. Ancak büyüdükçe babasının anlattığı hikayelerin gerçek olamadığını düşünmeye, babasından şüphe duymaya başlamış. Hiçbirinin gerçek olamayacağını ve babasının da bir hayalperest olduğunu düşünerek, küçüklüğünde hayranlık duyduğu babasının ve anlattığı her şeyin uydurma olduğuna inanınca hayal kırıklığı yaşamış. Şimdi de aynı aldanmaya ve hayal kırıklığına oğlunun uğramasını istemiyor. Babasının anlattıklarının gerçek olmadığını söylemeye çalışıyor. Bu durum hasta yatağındaki babasını kırsa da adam belli etmeyerek her zamanki keyifli ve gülümseyen tavrıyla karşılık veriyor.
   Bir gün adamın durumu iyice kötüleşiyor. Hastaneye kaldırılıyor. ( nesi vardı hatırlayamıyorum ne yazık ki ). O çok sevdiği eşi ve ailesi yanından ayrılmıyor. Bir akşam oğlu babasının yanına geldiğinde babası gözlerini açıp ona bakıyor. Aralarında duygusal bir diyalog geçiyor. Herkes artık onun son günlerini yaşadığını biliyorlar. Ölümünü bekliyorlar. Hepsinde derin bir keder.. Babası oğluna bakıp bana nasıl öldüğümü anlat diyor. Oğlu önce duralıyor bir şey söyleyemiyor. Adam her zamanki ışıl ışıl gözleri ile kocaman bir tebessümle içinde büyük bir mutluluk ve sevecenlikle ona bakıyor. Oğlu anlatmaya başlıyor.  Masal olarak gördüğü babasının hayatının son anlarını kendisi anlatıyor.. Bir nehir kenarındasın baba diyor. O çok sevdiğin kocaman  ...balığı nehirde yüzüyor. Seni karşılamayı bekliyor.. ( balığın ismini hatırlamıyorum. Adamı nehir kıyısında birisi kucağında taşıyor. Muhtemelen oğlu )  Herkes orada ağaçların arasında seninle vedalaşmaya gelmişler baba.. Hayatlarında büyük izler bıraktığın insanlar.. Bak o ikiz dansçı da orada. o petrol zengini iş adamı da gelmiş.. ( ve hatırlayamadığım hayatlarında pek çok müthiş hatıra bırakmış olduğu, hayatlarında unutulmaz izler bıraktığı pek çok insan nehrin etrafına toplanmışlar ).. ve babasını suya bırakıyor.. O bütün sevdikleri onu uğurluyorlar. Suya girince adam o ...balığına dönüşüyor ve suda özgürce yüzmeye başlıyor.. oradan oraya hızla yüzüyor...
    Evladın anlattığı masal biterken adam son nefesini veriyor. Yüzündeki o huzurlu ifade ile......


    Adamın cenazesini kiliseye getiriyorlar.. Ama kiliseye geldiklerinde büyük bir kalabalık onları karşılıyor. kalabalığı gören ailesi özellikle de evladı şaşırıyorlar. Gelenlerin hepsi birbirleri ile haberleşmişler ve cenazede bulunmak için dünyanın pek çok yerinden oraya gelmişler.. En çok şaşıran da adamın oğlu oluyor.. Babasının ona çocukluğunda anlattığı o insanların hepsi karşısındaydı. Sanki daha önce onlarla karşılaşmış gibi hepsini tanıyor.. Her şeyin aslında gerçek olduğunu görünce gülümsüyor... O gün kilisede aslında bir bayram yaşanıyor gibi.. Herkes birbirine onunla ilgili anılarını anlatıyor. Bir masalı yaşıyor adam ve arkasında mutlu insanlar bırakıyor. Herkesin yüzü gülüyor.